Форум » » Սիրային բանաստեղծությո&# » Ответить
Սիրային բանաստեղծությո&#
Liana: Druzya ya ochen lyublyu stixi. osobenno stixi pro lyubov (sama toje sochinyayu)!!!!!! Davayte napishem svoi i (ne svoi) lyubimie stixi pro lyubov!!!!! Handipum!!!! Menq handipecinq patahabar Nujn srjaranum, nujn sexanum Vaxuc el cheinq tesel irar Karotel einq bavakanin!!! Es ekel ei im tiknoj het Du amusnut het mez ancanot Ev lur naelov achqerid mej Es tesnum ei mi lur karot.... Taqun xmecinq menq irar kenac Hayacqov taqun barevecinq Ev voch mi bar, u hnchyun chasac Ancanoti pes bajanvecinq...... Miajn te verjum bajanvelis Qo amusin@ tesa inchpes Tiknojs taqun asec...... .......Hogis gites inchqan ei karotel qez.........
Ответов - 49, стр:
1 2 3 All
Narine: Ո՞վ գիտի Դու այնքան չքնաղ,այնքան սիրուն ես, Այնպես գերում ես ,այնպես կախարդում. Դու խայտանք բերող մատղաշ գարուն ես, Որ ամեն ինչ է իր ճամփին հարթում: Չգիտեմ` իրոք դո՞ւ ես գեղեցիկ, Թե սիրո համար լավ է և վատը, Ինչպես որ սուրբ էր հին եկեղեցի՞ն: Թե՞ սուրբ է եղել միայն հավատը: ՍԵՎԱԿ
otar amaji champekic: Narine գրում է: Դու այնքան չքնաղ,այնքան սիրուն ես, Այնպես գերում ես ,այնպես կախարդում. Դու խայտանք բերող մատղաշ գարուն ես, Որ ամեն ինչ է իր ճամփին հարթում: Չգիտեմ` իրոք դո՞ւ ես գեղեցիկ, Թե սիրո համար լավ է և վատը, Ինչպես որ սուրբ էր հին եկեղեցի՞ն: Թե՞ սուրբ է եղել միայն: Narin jan es votanavore majriks misht artasanuma tsnndjans or@ im hamar
otar amaji champekic: Narine գրում է: Թե՞ սուրբ է եղել միայն: ba verjin bar@ ura? te surb e exel miajn havat@
Narine: Otar jan, vortexic vor copy past em arel, chkar havat bare. Kardum em u asum em mi ban en chi, kisata es banastexcutyune. Apres.
Narine: Քեզանից լավը աշխարհում չկա, Քո կանչով եկա, անուրջով եկա։ Բայց ինչքան եկա՝ այնքան հեռացար, Ինչքան հեռացար՝ այնքան բարձրացար, Հասար աստղերին, խառնվեցիր նրանց, Նրանք մարեցին, քո լույսը մնաց։ Հիմա երկնքում դու ես, և աստված։ ՍԱՐՄԵՆ
Narine: Ամեն մեկ հուշ քեզմե ինձի՝ երազ մ՚է, Որ իմ կյանքիս կարծես առանցք կկազմե․ Այդ երա՜զն է, որ ես կապրիմ մանկունակ, Ու երազն այդ՝ զիս կտանջե շարունակ․․․ Օ՜, չեմ ուզեր, որ բաժանվիս ինձմե դուն․ Իմ հոգվույս մեջ մեղմիկ սուզվող քա՜ղցր թույն, Ու խոլ գընացքն ինձմե քանի բաժնե քեզ, Իմ հեգ հոգիս ալ ավելի կհուզես․․․ Գիտեմ, որ դոն չես հիշեր զիս ա՛լ երբեք, Գիտե՛մ, որ ես ըստվեր մ՚էի քեզ համար․․․ Սակայն քանի կունկդրեմ երգն հողմավար Ծառերուն մեջ հեծող աշնան տխրաբեկ, Քե՜զ կխորհիմ մայրամուտի սա պահուն, Հոգիս լեցված՝ ներկայությամբ անհուն․․․ ՍԵՄԱ
Narine: Թե մարտում ընկնեմ, տխուր մի՛ մնա, Անսեր մի՛ մնա, սիրի դու մեկին․ Թող ջահել սիրտդ սիրով արբենա, Ափսոս է վարդը թոշնի գարունքին։ Ես հող կդառնամ դաշտում սիզավետ, Կդառնամ ծաղիկ, անուշ կբուրեմ, Դու եկ ինձ այցի նոր սիրածիդ հետ, Քաղիր ինձ, որ քո ձեռքդ համբուրեմ։ Համբույրով վերջին կարոտս առնեմ, Իսկ դու իմ անուշ բույրով արբենաս, Ու քո ձեռքի մեջ թող ես թառամեմ, Ա՛խ, կուզեմ դու միշտ անթառամ մնաս։ Տիգրան Չյոկյուրյան
Narine: Այ, սերը էսա...
Narine: Ես ամեն վայրկյան սպասեցի քեզ, Իբրեվ կանա՛չ ուխտավորի սպասող մի մատուռ անդուռ, Եվ քեզ սպասելով լցվեցի վայրկյաններով, Որից այն կողմ Մնաց մի անժամանակ տարածություն՝ Հավերժություն՝ դու՛… ՎԱՐԱՆԴ
otar amaji champekic: Narine գրում է: Թե մարտում ընկնեմ, տխուր մի՛ մնա, Անսեր մի՛ մնա, սիրի դու մեկին․ Թող ջահել սիրտդ սիրով արբենա, Ափսոս է վարդը թոշնի գարունքին։ Ես հող կդառնամ դաշտում սիզավետ, Կդառնամ ծաղիկ, անուշ կբուրեմ, Դու եկ ինձ այցի նոր սիրածիդ հետ, Քաղիր ինձ, որ քո ձեռքդ համբուրեմ։ Համբույրով վերջին կարոտս առնեմ, Իսկ դու իմ անուշ բույրով արբենաս, Ու քո ձեռքի մեջ թող ես թառամեմ, Ա՛խ, կուզեմ դու միշտ անթառամ մնաս։ Inchpisi anmnacord u metsahogi ser... xonarvel karelie
Narine: Դու ասացիր՝ չեմ հավատում, ի՞նչ անեմ, որ հավատաս, Ծանոթ է քեզ ամեն երդում, ի՞նչ անեմ, որ հավատաս։ Ես իմ սիրտն եմ փռել ճամփիդ, որ հեշտ քայլես դու կյանքում, Դու ապառաժ քար ես կարծում, ի՞նչ անեմ, որ հավատաս։ Դուրս եմ գալիս քեզ փնտրելու, բայց նախատում ես դու ինձ, Թե քեզանից էի փախչում, ի՞նչ անեմ, որ հավատաս։ Նվեր տված գրքի նման բաց է հոգիս քո առաջ, Նայում ես լոկ և չես կարդում, ի՞նչ անեմ, որ հավատաս։ ԶԱՐՅԱՆ
Narine: Մենք այնպես հանդարտ նայեցինք իրար, ․․․Ա՛հ, հոգնած էին թարթիչները մեր, Եվ թողեցինք, որ սիրո ամեն բառ Չհասած շուրթին՝ մեռնի անտարբեր։ Բայց երբ իրարից հեռացանք անդարձ, Կարծես հալվեցիր կարոտովս հրկեզ, Կարծես կոպերիս դողի տակ գրված, Որպես մի արցունք, տանում եմ ես քեզ։ ԱՆԴՐԱՆԻԿ ԹԵՐԶՅԱՆ
otar amaji champekic: Narine գրում է: Ես իմ սիրտն եմ փռել ճամփիդ, որ հեշտ քայլես դու կյանքում,
Narine: Mersi holandakan vardi hamar, Otar jan.
Narine: Նորից լուսացավ. Լույսն առավոտի արցունք է թափում. Այս առավոտը կրկին տխուր է, Որ լուսանում է... Իսկ ինձ թվում է, Թե պատուհանս մեկը թակում է. Ներս գալ է ուզում, որ չթրջվի Արցունքով լույսի... Նորից լուսացավ. Պատուհաններս արագ բացում եմ. Ու ներս է ընկնում արցունքաշաղախ Լույսն առավոտի...
Narine: Ես չգիտեի, որ դեռ կարող եմ իմ խենթ ու խելառ երազանքների ոսկե մակույկը դեպ բաց ծով հանել։ Ես չգիտեի, որ մի ողջ գիշեր, երբ փոթորիկը գինի կքամի սրտիս զարկերից, նավահանգստի ու փարոսների փրկարար լույսը ինձ չի էլ կանչի։ Ու չգիտեի, որ երբ պայքարը իզուր է դառնում, քաղցր է թվում անպայքար մահը... ԼԻԼԻԹ ՄԻՐԻԲՅԱՆ
Narine: Ահա ընկած է մեր միջև նորից Իմ արցունքներից գոյացած մի լիճ Ու մի ճանապարհ անանցանելի ... Իսկ քո կարոտի ցամաքած առուն Ընկած է ... Գիտե՛մ, քո ու նրա մեջ: Ավա՛ղ, փոթորկուն իմ լճի վրա Չկա առագաստ, ոչ էլ լա՜ստ կարգին, Որը նավարկեր դեպի քո հոգին: ՌՈՒԶԱՆ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ
Narine: Էլ չէի փնտրում. Թվում էր՝ չկաս, չես եղել երբեք, Ու սպասումն իմ Հանգել էր ինչպես մաշված մի լապտեր, Ու կարոտներս խաղաղվել, լռել, Մատնել էին ինձ մի անդորրության, Ուր ապրում էի ես՝ չապրելու պես: Թվում էր չկաս ու չես լինելու, բայց եկար, եկար որտեղի՞ց, ինչպե՞ս: Քեզ ով մոլորված իմ բախտին խաչեց: ... Հիմա զարթնել է Իմ մեջ մի թրթիռ տիեզերական, Ու անհունից ես երջանկության Կանչեր եմ լսում: Հիմա սիրտը իմ զարկում է հազար Կարոտի ուժով, Ու վազքն իմ արյան կարող է ամեն մի ցավ խորտակել... ԼԵՎՈՆ ԲԼԲՈՒԼՅԱՆ
Narine: Անցած սերերի, կորած երգերի Հուշն էլ երբեմն հարկավոր է մեզ, Ու մի մեղմ, բարի ցոլանք է նետում Մեր հոգու վրա: Եվ հին օրերից ճառագող Այդ լույսի ներքո Հեշտ տարբերում ենք սուտ սերերն ամեն Ու երգերը կեղծ... Այսօր ողջ օրը քեզ էի հիշում Ու ...հիմա պիտի Հոգիս լվանամ վերջալույսի մեջ:
Narine: Դու՝ մի երազ, Ես՝ երազի թևին թառած, Դու՝ մի հեքիաթ, Ես՝ մի մանուկ Հեքիաթների պարզ աշխարհում տունս գտած... Դու՝ քնքույշ վարդ գարնանային, Ես՝ բուրմունքից նրա արբած... Դու՝ կապուտակ անամպ երկինք, Ես քո սրտից թևեր առած Դեպի երկինք ճախրող թռչնակ. Դու՝ վառ գարնան մի հրապույր, Ես՝ հմայված գարնան գերի... Դու՝ մի ճամփա կանչո՜ղ, տանո՜ղ Ես՝ մի անցորդ. Դու՝ մի աշխարհ լի հմայքով, երազանքով, Չկարդացված մի սիրավեպ. Ես՝ մի փոքրիկ, փոքրիկ ածու, Որ սիրատենչ թոթովում եմ սիրո բառեր... Դու՝ քո ճամփան վաղուց գտած, Ես՝ քո դարձին կարոտ, վհատ Դեռ լողում եմ երազներում...
полная версия страницы